Een plak foie gras, een salade aux haricots verts en een steak tartar hebben in zo'n vierhonderd betere Parijse restaurants een vaste begeleider: het brood van Max Poilâne. Het brood wordt volgens traditionele regels bereid. Het graan wordt nog op oude molenstenen gemalen en het brood wordt gebakken in met hout gestookte ovens die uit de twaalfde eeuw dateren. Twee zonen van Pierre Poilâne die in 1933 begon, zijn nu verantwoordelijk voor de voortzetting van de familietraditie. Lionel runt een drukbezochte bakkerij in de rue du Cherche-Midi en is schathemelrijk geworden. Hij ragt in BMW's, jaagt op vrouwen en lijkt in niets op zijn filofisch ingestelde broer Max die geld als een noodzakelijk kwaad beschouwt. Met zijn inkomsten werkt hij aan kwaliteitverbetering, een levenshouding die hem een aardige waardering opleverde in de Franse Gault Millau: 'Max Polâne fait du pain avec son argent.' Niet alleen Parijse restaurateurs dwepen met de broden van Poilâne, ook Pierre Cardin en Catherine Deneuve staan op zaterdagochtend in de rij voor een vers exemplaar. Aanvankelijk was de export mondjesmaat naar o.a. het paleis van Koning Hussein en enkele New Yorkse en Japanse delicatessenwinkels. Tegenwoordig is het brood voor ƒ 8,50 per kilo ook elders verkrijgbaar.
199611