Japanse Kasjmier?

In kasjmierland wordt met spanning gewacht op een Japanse trouvaille. Enkele Japanners hebben een procédé ontwikkeld waarmee normale scheerwol, waarvan de vezels 15 tot 18 micron dik zijn, veranderd kunnen worden in een wolsoort die even zacht aanvoelt als kasjmier. Deze nieuwe gemanipuleerde en aanmerkelijk goedkopere variant zal niet het predikaat kasjmier mogen dragen. Pas als wollen vezels tussen de 12 en 16 micon dun zijn mag er officieel gesproken worden van kasjmier. Als de vondst van de Japanners aanslaat, wachten de Mongoolse en Tibetaanse schaapherders, de grootste leveranciers van kasjmierwol, barre tijden. Een groot importeur als het Italiaanse Loro Piana ligt niet wakker van de gekunstelde variant: 'ware kenners en liefhebbers zullen immers vasthouden aan echte kasjmier. Pure kasjmier is gemaakt van de fijne haren die afkomstig zijn van de onderbuik van langharige geiten uit Tibet en Mongolië. In deze gebieden zijn in het voorjaar ruim twee miljoen schaapherders bezig met het scheren van zo'n zestien miljoen geiten. Per dier is de kasjmieropbrengst rond de 150 gram per jaar. De geiten hebben een dubbele laag tegen de kou, onder de vacht zit nog een ondervacht, de 'borra', die bestaat uit ontelbare vezels, met een diameter tussen de 12 en 16 micron waarvan de kasjmier wordt gesponnen. Kwalitatief hoogwaardige kasjmier heeft een wittige egale kleur, van minder gehalte is de kasjmier uit Iran en Afghanistan die grijs of bruinig is getint. Na te zijn afgeschoren gaat de kasjmier naar de verschillende sorteercentra. Op basis van kleur, zacht- en fijnheid van de haren worden de diverse kwaliteiten onderscheiden.

199805