Bureaustoelen die prettig zijn voor de rug zijn maar al te vaak pijnlijk voor het oog. Grote kunststof rugleuningen en een slijtvaste bekleding kunnen de kantoorstoel maken tot de dissonant van de werkplek. Ontwerper Charles Eames liet veertig jaar geleden al zien hoe het anders kan. Tot op heden geldt zijn vorstelijke in rozenhout en zwart leer uitgevoerde 'lounger' als symbool voor goede smaak en stijl. Desondanks vinden sommigen Eames stoel met zijn nerfrijke houten afwerking en glimmende leer te nadrukkelijk aanwezig. Voor ingetogener zielen maakte de ontwerper Alberto Meda eind jaren tachtig een dankbaar alternatief: de 'Light light chair', een vederlichte stoel die eruit ziet als een breekbaar sculptuur, maar desondanks uiterst comfortabel en stabiel zit. Meda studeerde af als ingenieur machinebouw aan de Politecnico in Milaan. Voordat hij begon te ontwerpen werkte hij onder meer bij espressomachinefabrikant Gaggia en tussen 1982 en 1986 adviseerde hij Alfa Romeo op het gebied van auto-interieurs. In diezelfde periode besloot hij ook zelfstandig ontwerpen te gaan maken. Zijn eerste geslaagde poging, de lamp 'Lola', werd in 1984 door Luceplan in productie genomen en later onderscheiden met de begeerde 'Compasso d'Oro' prijs. Onlangs heeft Meda voor het Zwitserse Vitra een stoel ontworpen die naar hemzelf is vernoemd. Evenals zijn eerdere ontwerp is de Meda Chair een elegante en veelzijdige stoel die in tal van varianten is uitgevoerd. Hij is er in een 5-voets bureaudraaistoel, als vergaderstoel en naar keuze met of zonder armleggers. Daarnaast is hij in een veelheid aan stofuitvoeringen verkrijgbaar en kunnen de wielen zelfs worden aangepast aan een harde of zachte ondervloer. Wat betreft al deze snufjes schiet deze stoel de eveneens visueel aantrekkelijke pendant van Eames voorbij.
199803