Zelf Wijn Tappen

Maastricht is niet alleen een stad vol kroegen maar van oudsher ook een wijnstad. Door de directe verbinding met de Bourgogne via de Maas kon de wijn goed worden aangevoerd. Met zijn originele Louis XV-gevel en krakende houten vloeren is de wijnkoperij de eeuwen ongeschonden doorgekomen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren de reusachtige kelders en het onderaardse netwerk van mergelgangen een dankbaar schuiladres. Het verzet verstopte er tientallen piloten die boven het Ruhrgebied waren neergeschoten. Boven hun hoofden ging de wijnhandel gewoon door. Als een hoge Duitse pief aanbelde, tikte de toenmalige eigenaar snel op de waterleiding en propten de onderduikers zich in de grote wijnvaten. Volgens een oude keldermeester werd er ook voor de vijand gebotteld, maar om wijn voor eigen consumptie achter te houden werd er letterlijk water bij de wijn gedaan; de Wehrmacht in Maastricht zou dan ook nooit dronken zijn geweest. In de kelders met een oppervlakte van meer dan duizend vierkante meter krijgt door de hoge vochtigheidsgraad en lage temperatuur de gevreesde kurkmot geen kans en ook spinnen leggen er het loodje. Honderden flessen bourgogne waarvan de jaartallen teruggaan tot aan het begin van deze eeuw liggen onder dikke lagen stof. Als een van de weinigen in Nederland bottelt Thiessen het overgrote deel van de wijn zelf. Al jaren koopt de familie rechtstreeks op grote schaal in bij de bourogneboeren en laat zij de wijn iets minder dan een jaar na de oogst in haar eigen kelders in houten vaten verder rijpen. Niet alleen bij Maastrichtenaren vallen de bourgognes in de smaak want ruim 60% van de cliëntèle komt van boven de grote rivieren. Vrijwel de hele omzet dankt de firma aan particulieren. Op een ommuurd reepje grond ligt achter de winkel zelfs een miniwijngaard met 50 stokken pinot noir en 100 stokken gamay. Met een opbrengst van 50 à 100 flessen per jaar blijft de eigen wijn in de familie omdat anders de vaste klanten er om kibbelen. Bourgogneboeren staan perplex als ze zien dat de druiven in Maastricht rijper zijn dan bij hun thuis. Omdat de dwergwijngaard door muren wordt omsloten ontstaat een microklimaat met een temperatuur die vijf graden hoger is dan in het open veld. Een gunstige invloed op de wijn vormt de kalkrijke mergelbodem die nog eens wordt verrijkt door de honderden oesterschelpen die er ooit door vroege bewoners zijn weggegooid.

199911