Olijfolie is voor de Italianen als whisky voor de Schotten. Een Italiaan dweept met de olie uit zijn eigen steek. Florentijnen vinden de olie uit Puglia te zwaar omdat ze daar eerst de olijven van de boom laten vallen alvorens te oogsten. Een inwoner uit Puglia haalt z'n schouders op bij dergelijke bezwaren en vindt de lichtere oliesoorten uit Toscane of Genua te zwak van smaak. Ook buiten Italië hebben velen de geel- of groenkleurige olio extra vergine heilig verklaard en gebruikt men hem onder elke omstandigheid. Maar zeker bij verfijnde gerechten of vissoorten met een lichte smaak kan zelfs de zachtste olie nog te dominant zijn. Vaak remmen noordelijke Italianen de uitgesproken olijfoliesmaak in de laatste fase met een beetje boter. Een aardige mogelijkheid om te weten welke olie in de smaak valt, biedt de Amsterdamse winkel Olivaria. Het assortiment omvat een uitgebreide keus Italiaanse oliën waarvan er zo'n twintig voor aanschaf geproefd kunnen worden. Ook biedt de winkel de mogelijkheid om tegen scherpe prijzen zelf te tappen uit drie verschillende tonnen. Er zijn ook enkele flessen uit Spanje en Frankrijk en is er een bescheiden aantal notenolies.
199709/10/12