In Londen staat de bekende bootmaker" John Lobb alleen met het gesproken woord of een handgeschreven brief zijn klanten te woord. In deze onmiskenbare Britse excentriciteit kan de ambachtelijke schoenmaker Danny van Kerkwijk zich heel goed vinden. Hij bezit dezelfde maniakale bezetenheid ten aanzien van schoenen als de mannen bij Lobb en ook hij schuwt fax en telefoon. Om niet afgeleid te raken neemt hij tijdens werkdagen nooit telefoon of mobiel aan zijn oor. Via een e-mail of sms stelt hij klanten op de hoogte dat hun schoenen zijn gereincarneerd. Voor een complete zoolrevisie verlangt Lobb zo'n vijfhonderd pond, in Amsterdam doet Van Kerkwijk het voor minder. Wie kiest voor zijn behandeling volgens "The Royal Treatment" betaalt honderdvijftien tot tweehonderdvijftig euro. Voor dat bedrag is zelfs het ten dode opgeschreven paar suède schoenen met intensief kroeg verleden compleet gefacelift. "Een buitenstaander kan het niet begrijpen, maar ik heb mijn ziel en zaligheid gevonden in het restaureren met compleet nieuwe leren onderwerken van kwaliteitsschoenen. Het is een kick om iets wat stuk is weer te herstellen." Mensen voor wie schoenen de status van een dierbaar schilderij evenaren weten dat deze ambachtelijke nering in Nederland zijn gelijke niet heeft. Geen vakgenoot is zo bezeten in de weer met leerkwaliteit, maakwijzen en poetstechnieken als hij.
Inmiddels heeft zijn restauratiewerk ook over de grens de nodige indruk gemaakt. Hij is internationaal een van de weinige erkende reparateurs van Arnauds topmerk Berluti. Zelf steekt Danny zijn voeten afwisselend in het leer van een paar soepele Berluti's, Santoni of Crockett & Jones. Naast Berluti is hij gespecialiseerd in het herstel, of zoals hij stelt: "wederopbouw" van Britse merken als Edward Green, Grenson en Crockett & Jones. Italiaanse merken die hij onder handen neemt zijn ondermeer Santoni en Mantellassi. Ook de lastige "Norvegese" maakwijze van Silvano Lattanzi weet hij zo uit te voeren dat je niet kunt zien dat de schoenen gerepareerd zijn. Hij werkt zijn zolen af met een hand aangebracht mahony-achtig patina. Een leuk detail voor de fijnproever, die er vrede mee zal hebben dat niemand anders deze tijdrovende afwerking ziet. Als ware hij een wervende plastisch chirurg heeft ook deze perfectionist zijn website voorzien van foto's van voor en na de operatie. Hij eist complete toewijding van de mensen die hem toeleveren om zo de best denkbare producten te bemachtigen. "Mensen hebben geen idee wat ik doe, al zijn er gelukkig een paar schoenenfreaks die wel beseffen waar ik mijn tijd aan wijd." Het merendeel van de onwetende bezoekers wordt bij Danny liefdevol maar op besliste toon de deur gewezen. Het is niet mogelijk om alle schoenen die worden aangeboden te repareren naar zijn hoge kwaliteitsstandaard. "Mensen denken wel eens dat ik ook klaar sta voor het vervangen van alleen maar een hak, of een halve zool."
Hij testte schoenonderhoudsproducten van over de hele wereld uit om te ontdekken dat niet de Turkse of Britse, maar Franse Saphir schoencrème de beste is. Leren zolen uit alle windstreken liet hij naar zich toekomen om zelf te kunnen bepalen wat leidt tot optimale duurzaamheid. De beste paardenharen borstels en cederhouten schoenspanners vond hij bij Dunkelman in Londen en de fraaiste onderhoudscassettes ontdekte hij in Parijs bij La Cordonnerie Anglaise." Het draad waarmee hij de zolen aan het bovenwerk verbindt, is een speciale rechtsgetwijnde gepekte katoendraad die bij de meeste schoenmakerijen in onbruik is geraakt. Van Kerkwijk bracht werkbezoeken aan Berluti, Crockett & Jones en hij reisde onder meer naar Budapest voor het werk van schoenmaker-schrijver L zsl&oaigu; Vass. Ook na sluitingstijd zet zijn passie voor schoenen zich voort. "Als ik iets moois zie rondlopen wat ik niet ken, stop ik de drager en zeg: Trek eens één schoen uit, ik wil weten wat u draagt."
200403