Rokende Contrabande

Meer dan ooit wordt er op Cubanen gejaagd en zodra ze zijn gevonden gaat de vlam erin. In de afgelopen twee jaar is de vraag naar Cubaanse sigaren fors toegenomen en zijn de prijzen met ruim 30% toegenomen. Ondanks die prijsstijging moeten liefhebbers van royaal geschapen Cubanen soms wekenlang wachten op hun rokende voorkeur. Niet alleen de stijgende vraag zorgt voor schaarste, ook het uiteenvallen van Rusland heeft de afgelopen vijf jaar de productie met zo'n 33% doen slinken. Een ander probleem vormt het gebrek aan dedelicate 'capas', het buitenste grote blad waarmee de grootste sigaren worden afgewerkt. Het tekort leidt tot een zeer mager aanbod megapalen als Double Robustas, Double Coronas en Churchills. Zij die geen geduld hebben met kwakkelige leveranties wijken uit en gaan experrimenteren met een alternatief. Zowel creaties uit Nicaragua en Honduras vallen in de smaak. Volgens insiders speelt het snobappeal van de Cubaanse sigaar een essentiële rol want in blinde smaaktesten leggen de Cubanen het regelmatig af tegen de Montesino Diplomaticas en Casa Blancas uit de Domenicaanse Republiek. Vooral in Amerika gaat het de Cubanen voor de wind. Dankzij belanggeloze pleitbezorgers als Arnold Schwarzenneger, Jack Nicholson en Madonna dwepen ook gewone stervelingen met de Cubaanse rookwaar. Cubaanse sigaren zijn illegaal door het Amerikaanse handelsembargo tegen Fidel Castro maar experts stellen dat 10% van Cubaas produktie in Amerika belandt. Het verboden karakter zorgt kennelijk net als ten tijde van de drooglegging voor grote opwinding en extra lust. Zij die alles willen weten over de 'ever-changing world of cigars' kunnen zich dankzij de zojuist verschenen New Sigar Companion tot alwetenden maken. Alle grote namen worden erin behandeld. Er zijn 'detailed notes on smoking qualities, taste and aroma'. Bovendien leert de lezer een handmatig vervaardigde sigaar te onderscheiden van een fabrieksmatige. Daarnaast staat het vol wetenswaardigheden en aardige anecdotes. Zo blijkt de oorsprong van het succesrijke huis Cohiba te liggen bij een lijfwacht van Fidel Castro. Die bleek zijn eigen mannetje te hebben voor handmatig gemaakte sigaren. In het begin van de jaren zestig kreeg Castro bij toeval een sigaar van zijn bodygard in de mond en hij was meteen verkocht. Kort daarop werd sigarenboer Eduardo Ribera ingelijfd in Castro's wereld en moest hij zich voor langere tijd verplichten louter voor de president te poduceren. Later zwermde de sigaar uit naar alle delen van de wereld en de luchthaven van Genève vormt de lucratiefste locatie om een kistje Siglo's in te slaan. Ook op de vraag waar de beste sigaren worden verkocht geeft het boek een uitgebreide adressenlijst. Nederland figureert met maar één adres en dat maakt 'sigarenheer' Hajenius aan het Rokin tot monopolist.
The New Sigar Companion, f 48,60.

199703