Met de overgave van een overijverige Jehovagetuige oreert een Amerikaanse katoenkoning over de voordelen van casual kleding. In internationale advertentiecampagnes verwijst Dockers nu al twee jaar lang naar de 'wetenschappelijk bewezen' bezwaren die zijn verbonden aan het dragen van een pak. Zo dreigt er een verhoogd risico op echtscheidingen: 'It is clear that divorce all too frequently occurs in families where the man is obliged to wear a suit and tie.' Al even verrassend is de melding dat het gebit heeft te lijden onder een zakelijke dracht: 'Ties have a strangling effect on the neck, which can prevent calcium molecules reaching the mouth.' Een grafiek van een hartslag wordt toegelicht met: 'Uncomfortable clothes also have some obvious effects on the wearer's heart rate.' Amerika geldt als de bakermat van de casual dress. Dandy-schrijver Tom Wolfe merkt naar aanleiding van de door hem gevreesde teloorgang van het mannenpak op dat hij waarschijnlijk de enige New Yorker is die geen spijkerbroek bezit. Vermoedelijk is Wolfe voorlopig de laatste die onvoorwaardelijk trouw is aan zijn 'cut to the bone'-garderobe. Maar het verval van het mannenpak is niet van gisteren want sinds het midden van de jaren zestig floreren in het westen de jeans. Een omvangrijke casual uitbreiding kwam aan het einde van de jaren zeventig met de collecties van Ralph Lauren. Later volgde Calvin Klein en recent is de opmars van casual-tycoon Tommy Hilfiger. Naast tal van gespecialiseerde casual merken als Guess en Gant voeren ook traditioneel opererende merken speciale 'Friday Wear'-labels. Zelfs Brooks Brothers, het adres voor zakelijk New York, is met een als 'Soft Classics' aangeduide dracht gekomen. Maar voor mannen van stavast blijft de casual dracht tot zaterdagochtend aan het knaapje en komt hij er na zondagavond niet meer vanaf.
199705