In Nederland had hij de weinig flatteuze bijnaam bordeelsluiper, maar sinds jaar en dag is zijn officiële benaming 'Desert Boot'. De halfhoge suède schoenen van Clarks lopen al bijna een halve eeuw mee, en er zijn er wereldwijd inmiddels tien miljoen van verkocht. De Britse familie Clark had aanvankelijk geen enkele fiducie in het in 1945 gelanceerde idee van familietelg Nathan. Deze had tijdens de oorlog op een bazaar in Cairo een eenvoudige halfhoge herenschoen gezien die speciaal was gemaakt voor de officieren van het Achtste leger van woestijnrat Montgomery. Nathan's in suède uitgevoerde schoenontwerp met crêpezool kon de rest van de familie niet bekoren omdat het ontwerp te simpel en daarom onverkoopbaar zou zijn.
Ondanks de gebrekkige familiesupport blijft Nathan geloven in zijn creatie en in 1950 besluit hij zijn 'desert boot' op de Chicago Shoe Fair te introduceren. Daar weet hij de aandacht te trekken van een Esquire moderedacteur, wiens artikel tot een niet te stelpen Amerikaanse vraag leidt. Na het verzadigen van de Amerikaanse markt wordt de schoen ook in Europa gelanceerd. In Nederland is de Desert Boot vooral te zien in het Gooi, Kennemerland en Wassenaar. De donkerbruine variant wordt in het midden van de jaren zeventig de lieveling van 'well to do' scholieren met collegesjaal en beige ribbroek. Ook vaders staan in Desert Boots langs de lijnen van het hockeyveld. En wee degeen die rondloopt op de zandkleurige, zwarte of pastelvariant. De drager daarvan valt in kakkineuze kringen meedogenloos door de mand want een desert boot is donkerbruin en anders niet. Met de komst van een breed scala aan robuustere terrreinschoenen moeten de Clarks aan populariteit inboeten. Maar daarvan wil de fabrikant niet weten: 'Today they represent a classic without no wardrobe is complete; this will undoubtedly still be so in the years to come.'
199605